La primavera (sin sol) se acaba.
El curso escolar se acaba.
El comedor escolar también...
...pero aún quedaban sorpresas y un monstruo con sonrisa perversa y enormes dientes se dejó ver por el jantoki. La mayoría de niños y niñas se rieron, se alborotaron... y un pequeñito se asustó y lloró... pero entre el cariño de su monitora y la cercanía del monstruo sin careta se tranquilizó.
¿Al jantoki hay que ir solamente a comer?
No.
No, necesariamente.
Es un espacio educativo, una parte de la escuela, una porción significativa de la jornada escolar en la que puedes aprender, en la que puedes disfrutar, en la que puedes, mereces y debes sentirte bien.
En el jantoki puedes compartir, puedes ayudar...
En el jantoki convivimos niños y niñas, monitoras, cocineras, profesor...
y si todos ponemos una sonrisa, un buen gesto, una conveniente respuesta, una actitud positiva...
seguro que, además de llenar unos diminutos estómagos, llenaremos caras de sonrisas.
"Yo quiero un comedor con niños-as felices"
Una noche sin sueño soñé que estábamos en el jantoki, y que volaba hasta dentro de la mente de los niños y oía sus voces que decían:
"Si no me gusta la menestra, ayúdame, enséñame a comerla, pero no me obligues, por favor.
Si no me porto bien, llámame la atención, pero no me chilles.
De mala manera no quiero aprender y no aprenderé".
De mala manera no quiero aprender y no aprenderé".
Eguzkirik gabeko udaberria amaitzear dago.
Ikasturtea amaitzear dago.
Eskola jantokia ere amaitzear dago...
...hala ere, ustekabeak geratzen ziren eta irri maltzur eta itzelezko hortzak erakusten zituen munstroa jantokian agertu zen. Ume gehienek barre egin zuten, asaldatu ere bai... eta umetxo bakar batek beldurturik negar egiten egin zuen... baina bere begiralearen fereka eta maskararik gabeko munstroaren hurbiltasunari esker berehala lasaitu egin zen.
Ikasturtea amaitzear dago.
Eskola jantokia ere amaitzear dago...
...hala ere, ustekabeak geratzen ziren eta irri maltzur eta itzelezko hortzak erakusten zituen munstroa jantokian agertu zen. Ume gehienek barre egin zuten, asaldatu ere bai... eta umetxo bakar batek beldurturik negar egiten egin zuen... baina bere begiralearen fereka eta maskararik gabeko munstroaren hurbiltasunari esker berehala lasaitu egin zen.
Eskola jantokira bazkaltzera besterik ez da joaten?
Ez.
Ez, derrigorrean.
Eskolako beste alde batzuetan bezala, hezteko tokia da eta eskola ordutegiaren garrantzizko zatia ere, zeinetan ikas dezakezun, goza dezakezun, ongi sentitu ahal/behar den eta merezi duzun.
Jantokian partekatu eta lagundu ahal duzu...
Jantokian elkarrekin gaude umeak, sukaldariak, begiraleak eta irakaslea...
eta guztiok irribarre gozo, aurpegiera atsegin, gizalegezko erantzun eta jarrera egokiz jantziz gero...
ziur asko, sabel txikiak betetzeaz gain, aurpegietan irriak nagus iizango dira.
"Ume zoriontsuz betetako jantokia nahi dut".
Ez.
Ez, derrigorrean.
Eskolako beste alde batzuetan bezala, hezteko tokia da eta eskola ordutegiaren garrantzizko zatia ere, zeinetan ikas dezakezun, goza dezakezun, ongi sentitu ahal/behar den eta merezi duzun.
Jantokian partekatu eta lagundu ahal duzu...
Jantokian elkarrekin gaude umeak, sukaldariak, begiraleak eta irakaslea...
eta guztiok irribarre gozo, aurpegiera atsegin, gizalegezko erantzun eta jarrera egokiz jantziz gero...
ziur asko, sabel txikiak betetzeaz gain, aurpegietan irriak nagus iizango dira.
"Ume zoriontsuz betetako jantokia nahi dut".
Lorik gabeko gau batean amets bat izan nuen. Bertan umeen barrualdera hegaz egiten heldu nintzen. Umeek honela hitz egiten zidaten:
"Menestra ez bada nire gustokoa, lagundu, irakats iezadazu jaten, baina ez nazazu behartu, mesedez.
Nire jarrera egokia ez bada, jakinarazi, baina ez oihukatu, mesedez.
Horrela ez dut ikasi nahi eta ez dut ikasiko".
"Menestra ez bada nire gustokoa, lagundu, irakats iezadazu jaten, baina ez nazazu behartu, mesedez.
Nire jarrera egokia ez bada, jakinarazi, baina ez oihukatu, mesedez.
Horrela ez dut ikasi nahi eta ez dut ikasiko".
No hay comentarios:
Publicar un comentario